L'òmo?

Aj'é an can an mes a dlà strà, sgnacà
na machina a là nen faìt an témp a fè la frenà
anturn a chiel, an baron ad gent, che a comenta
e a comisera stà pòra bestia, che a tirà l'ultim fià.
Pi an-là an vejòtu, mes bòrgno, che a stend la man
an sal canton ad la strà, da tre ore che a ciama per an toc ad pan
ma la gent a pasa, a lo guarda, e a tira an sai sói pas
ma la fam a lo ancìoda li an sàl canton, al freid, al dabseugn.
Al can an tal mentre a meuir, aiè nà dòna chà piora
la gent a lè ancora lì ambarun-a, aj'è fin-a un che anveiss
con l'autista, che a la nan frenà: disgrassià, pòra bestia
an toccria mandelo an galera, pòra bestia, a fasia nen mal a gnùn.

Al vei an tal mentre as sent manchè, a là fam, a là gnùn
a lè sol, a sent anche chièl cosa che diso dal can, forse
a pensa, forse a spera, ad meujre anche chiel come al can
ma na vos, a lu disvia « A la vist? Pòra bestia, che fin »
a l'é mac bon a strenze le spale, e pian pian a s'ancamin-a
a cerchè n'aut canton, con la speransa, che n'autra machina
a ciapa nen sota n'aut can, se nò la pietà ad là gent a sarà
mac per an can, e chièl por vejòto, a starà sensa an toc ad pan.

Nessun commento:

Posta un commento